Beertjes

En dan zit je 's avonds laat je dochter de fles te geven. Lekker op haar kamertje in het schemerdonker met een lekker schapie onder je voeten.
En dan dwalen je gedachten weleens af.
Naar 3 jaar geleden (zondag wordt Owen alweer 3) Toen kregen we twee knufelbeertjes van vrienden van ons. Twee omdat we toen nog niet wisten of het er een of twee zouden worden.
De beertjes hebben vanaf dag een bij Owen in bed geslapen. Een beertje om te knuffelen en een reserve.
Maar ze werden alletwee goede vrienden met Owen.
Zulke goede vrienden dat ze nog steeds elke nacht bij Owen slapen. En als hij moe of ziek is zijn ze er ook....om hem te troosten.
Nu 3 jaar later ben je dan wel een hele vent, maar de beertjes blijven.
Als je moe bent druk je ze tegen je oortjes aan en begint dan zachtjes te hummen.

Ze zien er niet zo mooi meer uit als 3 jaar geleden maar zijn goud waard!