Die is vandaag gevallen hier. De megaklapper.
Nee helaas niet die van de postcodeloterij... Op een of andere manier vinden ze nogal moeilijk om onze postcode eens te noemen. Tot nu toe zijn we dus alleen nog maar sponsor geweest.
Nu over die megaklapper dus...
Ik was vanavond na het eten nog even met Owen buiten. Alle kids waren nog even buiten dus Owen ook.
Ze waren allemaal leuk met elkaar aan het spelen tot er een paar buurjongetjes als een idoot op hun fietsjes aan kwamen racen. Ik stond in de tuin(was met het onkruid bezig) en zag het al aankomen. De eerste kon Owen net op tijd omzeilen en de tweede die vloeg er dus met een rotvaart bovenop.Resultaat een gillend kind en een huilend buurjongetje omdat hij waarschijnlijk geschrokken was van onze reactie. Ik schreeuwde namelijk al HOOOOOOOOOOOO toen ik de eerste aan zag komen(was toen al te laat dus) en Edwin vloog erop af.
Owen ziet er nu uit alsof hij net een boterham met jam heeft gegeten(met zijn hele gezicht) Een flinke bloeduitstorting boven zijn lip en een rode geschaafde wang. Verder viel het gelukkig mee.
En het buurjongetje...die was vooral geschrokken. Ik heb hem nog wel getroost (is natuurlijk niet met opzet gebeurd) maar ik hoop dat ze nu wat beter uitkijken. Het zijn een stel ongeleide projectielen, die drie!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten