Vogeltje

Vanmiddag kwam onze buurman ons vertellen dat er een jonge merel in onze tuin zat. Wij dus meteen kijken en inderdaad. Daar zat ie onder de bbq.(we eten kip vandaag, hoef alleen de bbq nog maar aan te steken...jeee papa hoe kun je dat nou zeggen)
Samen hebben we het vogeltje gevangen en hem in een hokje gedaan. Toen de dierenambulance gebeld.(Ja? Bel je die daarvoor? JA! Dat doe ik) Het advies was als het vogeltje er niet ziek uitziet hem terugzetten waar hij gevonden was. Nou bij ons in de tuin dus. Hmm niet zo'n goed idee.
Na enig onderzoek hebben we bedacht dat hij weleens uit de tuin van de achterburen kon komen. Inmiddels waren zo'n beetje alle kids uit de straat al verzameld en vonden het reuze interessant zo'n vogeltje. Doet er eentje dat hokje iets te ver los en hup vogeltje eruit.
Hmmm lekker hapje dacht Spike en hapt naar 'm. Ik boos op Spike en Owen helemaal in tranen dat Spike het vogeltje wou bijten. Paniek alom. Het vogeltje helemaal stijf van de stress uit de kaken van Spike gered en toen naar de achterburen waar hij waarschijnlijk uit zijn nestje was gevallen. Is er natuurlijk weer niemand thuis en bij de buren ook niet. Ik zat dus nog steeds met dat vogeltje. Uiteindelijk is er een buurjongen over de schutting geklommen en heeft het beestje in de bosjes bij de achterburen gezet.
Zo'n klein vogeltje die in zijn jonge leventje nu al de hele buurt in rep en roer heeft gekregen.
Owen was er vanavond nog zwaar van onder de indruk. Hij bleef maar vragen naar het vogeltje. Of hij nu dood was want Spike had m gebeten.
Ik heb hem maar verteld dat het vogeltje nu weer bij zijn mama is en hem lekkere pieren aan het voeren is. Dat andere scenario dat mogelijk is vertellen we hem maar niet.

Het kind zou er een trauma aan overhouden.

Megaklapper

Die is vandaag gevallen hier. De megaklapper.
Nee helaas niet die van de postcodeloterij... Op een of andere manier vinden ze nogal moeilijk om onze postcode eens te noemen. Tot nu toe zijn we dus alleen nog maar sponsor geweest.
Nu over die megaklapper dus...
Ik was vanavond na het eten nog even met Owen buiten. Alle kids waren nog even buiten dus Owen ook.
Ze waren allemaal leuk met elkaar aan het spelen tot er een paar buurjongetjes als een idoot op hun fietsjes aan kwamen racen. Ik stond in de tuin(was met het onkruid bezig) en zag het al aankomen. De eerste kon Owen net op tijd omzeilen en de tweede die vloeg er dus met een rotvaart  bovenop.Resultaat een gillend kind en een huilend buurjongetje omdat hij waarschijnlijk geschrokken was van onze reactie. Ik schreeuwde namelijk al HOOOOOOOOOOOO toen ik de eerste aan zag komen(was toen al te laat dus) en Edwin vloog erop af.
Owen ziet er nu uit alsof hij net een boterham met jam heeft gegeten(met zijn hele gezicht) Een flinke bloeduitstorting boven zijn lip en een rode geschaafde wang. Verder viel het gelukkig mee.
En het buurjongetje...die was vooral geschrokken. Ik heb hem nog wel getroost (is natuurlijk niet met opzet gebeurd) maar ik hoop dat ze nu wat beter uitkijken. Het zijn een stel ongeleide projectielen, die drie!

Voetbalshirt

Owen is deze week helemaal into voetbal.
Hij heeft 3 voetbalshirts. Een van Heracles, een van Ajax en een van Newcastle United.
Newcastle? Waarom die dan? Nou omdat Owen daar voetbalt (gevoetbald heeft) En niet onze Owen he. Zou wel een uitzonderlijk talentje zijn dan he. Nee Michael Owen.Ooooooh zooooo!Hij schijnt nu geblesseerd bij Manchester op de bank te zitten. Ja wat weet ik er nou van. Ik weet niet eens wanneer het nou buitenspel is!

Dat betekent dus elke dag voetbalshirts in de was, die meneer dan al zelf uit de wasmachine plukt.
En nee, dat shirt dat schoon in de kast ligt wil hij niet. Altijd dat shirt dat vies is of in de wasmachine zit.
De wasmaschine draait overuren maar ze worden met liefde gedragen.

Trouwens nu ik er aan denk. Gisteren kwam hij met heel wat anders beneden 's morgens.
Waarmee waarmee??? Er kwam een kleine kerstman de trap af. Ook dat had ie uit de kast getrokken. En zelf aangedaan. Beetje te klein, maar ach wie let daar nou op!

En dan denk je waar ken ik dat toch van?

Nou hiervan.....Owen's eerste kerst. Wat een scheetje he!

De tandarts

Vandaag moesten Edwin en ik naar de tandarts. En waar laat je de kids dan? Nou die neem je gewoon mee!
Hele familie compleet bij de tandarts inclusief oma.
De Boompjes gaan namelijk al 30 jaar samen naar de tandarts. Er zijn er ondertussen een paar afgevallen. Frank gaat met zijn eigen gezin. Rob heeft zijn tandjes in de uitverkoop gedaan. Opa heeft ook een klapperbekkie dus bleven alleen Ed en oma over.
Inmiddels ben ik ook maar van beul veranderd (wel zo handig en zeer doet het toch...soms)
Nu dus Zara en Owen ook mee. Gezellig hoor, zo'n hele behandelkamer vol. Eerst oma op de stoel. Oma heeft een gebit van graniet en is niet kapot te krijgen.
Toen mama...ook geen gaatjes natuurlijk. En nadat Owen gezien had wat er gebeurd mocht de tandarts ook wel even in zijn mondje kijken. Wat een grote stoere vent! Hij heeft hele mooie tandjes volgens de tandarts.
Daarna was papa aan de beurt...een gaatje (whoehaaaaaa)
Het hoogtepunt voor Owens bezoek aan de tandarts was wel dat hij een stuiterbal uit de automaat mocht trekken. En er viel er eentje extra uit. Dikke mazzel dus voor hem!
Zo maak je een bezoekje an de tandarts in elk geval leuk.

De ballenbak

Vandaag zijn we met Owen naar kids city geweest in Borne.
Een waar speelparadijs voor kinderen (en stiekum ook voor papa's en mama's)
Owen heeft zich er prima vermaakt in o.a de ballenbak.

Dat was wel een hele grote bal!!

Hey, geef hier die bal!!

Toen we weggingen had hij een kleur als een bellefleur. Een paar rode wangen van inspanning. Als die vanavond niet lekker kan slapen!

Paaseieren schilderen

Voor de pasen heb ik samen met Owen paaseieren geschilderd. Dat hoort er tenslotte bij....nietwaar?
Ik heb de eieren geschilderd en Owen........zichzelf.
Hier het resultaat van een half uurtje lekker verven en daarna een half uurtje poetsen!