Owen is zo vaak een lastige eter.
Brood eten, nou met veel moeite. Ja met bakleverworst wel, maar om dat elke dag te eten!
Warm eten, vaak net zo'n crime. Alleen datgene wat hij echt lekker vind is in no time op. De rest duurt eeuwen. We willen er geen strijd van maken, maar eten is wel belangrijk. Het is al zo'n schriel kipje.
Om nou elke dag patat te eten is ook zoiets. Spaghetti en macaroni zijn ook favoriet. De rest met vlagen wel te eten, maar meestal met tegenzin.
En dan wordt er gevraagd of Owen bij de buren mag eten. En dan eet ie....lekker zijn bordje leeg, zonder te vragen wat het is en zonder tegenzin of opgetrokken neus.
Doe ik iets verkeerd? Geef mij dat recept voor dat gerecht.
Of laat hem vaker ergens anders eten. Bij opa en oma krijgen we ook altijd te horen "Wat eet dat jong toch lekker!"
Vanavond werd het iets bestellen in plaats van de geplande hutspot in verband met doorlopende visite. Wat een *K* smoes he. Maar wel lekker!!
En dat vond Owen ook!!!!!
Hij wou net zo'n broodje als papa. (waar gaat dat broodje met dat jochie heen)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten