Het gras is groener.......

Het is altijd groener bij de buren toch.....
Owen is zo vaak een lastige eter.
Brood eten, nou met veel moeite. Ja met bakleverworst wel, maar om dat elke dag te eten!
Warm eten, vaak net zo'n crime. Alleen datgene wat hij echt lekker vind is in no time op. De rest duurt eeuwen. We willen er geen strijd van maken, maar eten is wel belangrijk. Het is al zo'n schriel kipje.
Om nou elke dag patat te eten is ook zoiets. Spaghetti en macaroni zijn ook favoriet. De rest met vlagen wel te eten, maar meestal met tegenzin.
En dan wordt er gevraagd of Owen bij de buren mag eten. En dan eet ie....lekker zijn bordje leeg, zonder te vragen wat het is en zonder tegenzin of opgetrokken neus.
Doe ik iets verkeerd? Geef mij dat recept voor dat gerecht.
Of laat hem vaker ergens anders eten. Bij opa en oma krijgen we ook altijd te horen "Wat eet dat jong toch lekker!"
Vanavond werd het iets bestellen in plaats van de geplande hutspot in verband met doorlopende visite. Wat een *K* smoes he. Maar wel lekker!!

En dat vond Owen ook!!!!!

Hij wou net zo'n broodje als papa. (waar gaat dat broodje met dat jochie heen)

Sinterklaas

Afgelopen zondag was sint in het casino. Helemaal geweldig vond Owen het. Wat was er nou zo geweldig? Sint of die speeltuin voor grote mensen. Al die lichtjes hebben een magische aantrekkingskracht op kinderen.
Een groot feest was het. Met springkussens, pannekoeken en patat en een heus rad van fortuin.

Toen er ook nog cadeautjes uitgedeeld werden was het feest helemaal compleet. "Oh een dokterstas, die wou ik altijd al. Wat weet sint dat goed he mam!!"

Donderdag was sinterklaas bij het kinderdagverblijf. Oh wat was het spannend. Papa was sint (dat wist Owen natuurlijk niet) Owen vond het helemaal geweldig en heeft geen moment gemerkt dat het papa was.

Voor de juffen was het ook spannend, want wat als hij hem herkent?

Maar alles ging goed en thuis vertelde Owen papa in geuren en kleuren over sinterklaas en dat hij wist dat Owen graag een drumstel wilde en dat hij gek op voetballen was. Hij moest maar veel trainen had sint gezegd.

Zaterdagavond hebben we pakjesavond gevierd en daar was Owen behoorlijk opgewonden van. Zo erg dat hij toen ik vrijdagnacht thuis kwam van mijn werk hij op de trap zat met de mededeling dat het morgen pakjesavond was. Later hoorde ik van papa dat hij om half 12 's avonds ook klaarwakker was en op bed stond te springen.
Vlak voordat de visite 's avonds kwam ook nog overgegeven.  Dan is de spanning echt wel hoog. Toen sint op de deur gebonsd had en er een gang vol cadeautjes was waren Owen en zijn nichtjes helemaal door het dolle. Dan is het moeilijk om de cadeautjes nog enigszins rustig uit te laten pakken.

Als dan alles uitgepakt is is het tijd om te spelen. Owen vond zijn pyama mooi en wil hem dan ook meteen aan. En waar moet je dan mee spelen, met de klei, of toch de duplo of het winkeltje of zal ik meteen mijn schaatsen aandoen. Het werd dus van alles wat en daarna lekker slapen. Niet gek dat hij dan binnen 2 minuten sliep.

Vandaag hebben we lekker een pyamadagje gehad. Heerlijk de hele dag in hangzak en slaaphaar spelen met je nieuwe speelgoed.

Lief

Sinds Owen vorige week een pakje oude foto's vond op zolder vind ie het erg leuk die oude kiekjes te bekijken. Met name die van papa met een bos krullen...daar ligt hij helemaal om in een deuk.
Vanmorgen vond hij twee foto's van mijn ouders. Hij vroeg wie dit waren en toen ik vertelde dat dat mijn papa en mama waren vroeg hij of hij ze op zijn kamer mocht zetten. Omdat ze in de hemel zijn kon hij ze zo toch zien.
Je begrijpt natuurlijk dat ik dat heul erg lief van 'm vond.
Wat zouden opa en oma graag hun kleinkindjes zien opgroeien.
Helaas mogen ze het niet meemaken.